Otizm, genellikle çocukluk döneminde ortaya çıkan bir nörogelişimsel bozukluktur. Bu durum, bireyin sosyal etkileşim, iletişim ve davranış becerilerinde belirgin farklılıklar göstermesine neden olur. Otizm, geniş bir spektrum içerisinde yer alır ve bu da her bireyin belirtilerinin şiddeti ve çeşitliliğinin farklı olabileceği anlamına gelir.

Otizmin belirtileri arasında tekrarlayıcı davranışlar, sınırlı ilgi alanları, sosyal etkileşimde zorluklar ve dil gelişiminde gecikmeler bulunabilir. Örneğin, otistik bir çocuk, duygusal ifadeleri anlamakta zorluk çekebilir veya başkalarıyla göz teması kurmakta sıkıntı yaşayabilir. Ayrıca, belirgin ilgi alanlarına yoğunlaşma, tek tip konuşma tarzları ve rutinlere aşırı bağlılık da otizmin özellikleri arasında yer alabilir.

Otizmin erken teşhisi, çocuğa ve ailesine daha etkili bir destek sağlamak açısından önemlidir. Otizmi anlamak, ebeveynlere, eğitimcilere ve topluma, bu bireylerle daha empatik ve destekleyici bir yaklaşım geliştirmeleri konusunda rehberlik edebilir. Otistik bireyler, uygun destek ve eğitimle birlikte topluma daha fazla katılım sağlayabilir ve kendi potansiyellerini gerçekleştirebilirler.